Warmińskie kapliczki z dzwonami

Wędrując po pięknych terenach Warmii, można natknąć się na przydrożne kapliczki z dzwonami. Dziś stanowią zaledwie barwny element warmińskiej krainy, dawniej jednak miały one swoje ważne zadania.

Cel świecki (profanum) - małe dzwony dawały znać mieszkańcom o ważniejszych wydarzeniach w życiu społeczności lokalnej, zwoływały lud do broni, do gaszenia pożarów, do ratowania się przed napadem nieprzyjaciół.

Cel religijny (sacrum) - na Warmii południowej każdy jej mieszkaniec trzykrotnie codziennie odsłuchiwał dźwięków dzwonów wzywających do wspólnej modlitwy, niezależnie od miejsca przebywania - domostwa, pola czy drogi.

Przyjmuje się, że przydrożne obiekty kultu wyposażone w małe dzwonki stanowiły dla całej Warmii powszechny środek komunikacji. Na Warmii południowej to zjawisko było tak powszechne, że doprowadziło do wytworzenia się specyficznego systemu. W każdym osiedlu ludzkim - mówimy tu o przełomie XIX i XX w. - znajdował przynajmniej jeden dzwonek oraz osoba odpowiedzialna za pilnowanie odpowiednich pór dzwonienia.

Dodać trzeba, że kapliczka sama w sobie była najczęściej dziełem sztuki ludowej - szczególnie chodzi tu o rzeźbione krzyże, świątki i figury świętych. Zachwyca mnie ta naturalna symbioza sfery sacrum i profanum w otoczeniu piękna sztuki.