Z całej bogatej kolekcji malarskiej Muzeum Gulbenkiana w Lizbonie ten obraz utkwił mi w pamięci najbardziej - Domenico Ghirlandaio, Portret młodej damy. Jest w nim i piękno, i prostota, delikatność, cudowne kolory. Spojrzenie kobiety kieruje się ku jakiejś nieokreślonej rzeczywistości, której widz nie widzi. To ewidentne zaproszenie do sfery mistycznej. W ten sposób florencki malarz ustami pięknej kobiety jakby chciał powiedzieć: tak, jestem piękna, wiem o tym, ale nie w tym jest moje szczęście, skupienie się na rzeczywistości tego świata prowadzi w efekcie do smutku, który widzicie na mojej twarzy. Ale oczy moje są już w innej rzeczywistości, to tam, w tej tajemniczej krainie mieszka moje szczęście. A moje piękno jest antycypacją i zapowiedzią piękna, które dopiero przyjdzie...Domenico Ghirlandaio (1449-1494) - florencki malarz okresu quattrocento. Jeden z nauczycieli Michała Anioła. Inspirował się twórczością mistrzów z Italii oraz tych ze szkoły flamandzkiej.
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz